Hipoterapia
Opis:
Hipoterapia, czyli terapia z udziałem koni, jest rehabilitacją wieloprofilową. W jej skład wchodzą ćwiczenia ruchowe, psychiczne, sensoryczne oraz społeczne. Hipoterapia skierowana jest dla osób niepełnosprawnych, z problemami psychicznymi, a także sensorycznymi. Stąd też metoda ta uważana jest za najbardziej uniwersalną oraz unikalną formę leczenia niepełnosprawności.
Ćwiczenia fizyczne przy udziale koni są niezwykle specyficzne i skuteczne. Przede wszystkim koń daje wrażenie poruszania się w podobny do człowieka sposób. Dzięki temu możliwa jest nauka chodzenia bez dosłownego poruszania się po ziemi. Jazda na koniu może zniwelować mimowolne odruchy ciała występujące u dzieci, dzięki łagodnemu kołysaniu się zwierzęcia podczas chodu. Ćwiczenia te uspokajają i rozluźniają Wychowanków. Ćwiczenia podczas jazdy pozwalają też na rozluźnienie mięśni, utrzymanie pionowej postawy ciała, rozkurczanie stawów. Pobudzają zmysły poprzez dotykanie sierści, głaskanie, wsłuchiwanie się w wydawane przez konia odgłosy.
Hipoterapia przeprowadzana jest najczęściej w okresie wiosenno - letnim, ze względu na utrzymanie komfortu cieplnego małych pacjentów oraz możliwość korzystania z zewnętrznych wybiegów dla koni podczas przeprowadzania terapii. Poza pacjentem i zwierzęciem, w sesji terapeutycznej uczestniczą zazwyczaj dwie osoby - jedna z nich prowadzi konia i dba o zachowanie bezpieczeństwa, natomiast druga odpowiada za przeprowadzanie ćwiczeń terapeutycznych z Wychowankiem. Cała sesja trwa zazwyczaj około pół godziny i zaczyna się od zapoznania pacjenta z koniem z ziemi - jest to etap powstawania więzi emocjonalnej i pokonywania lęków. Wychowankowie uczestniczą wtedy w czesaniu konia, głaszczą go i ogólnie oswajają się z obecnością dużego zwierzęcia, w stosunku, do którego nierzadko na początku bywają nieufni. Po wstępnym zapoznaniu, dziecko sadzane jest na konia. Oporządzenie zwierzęcia to tzw. czaprak (podkładka, na której siada jeździec) oraz specjalny pas do hipoterapii. Dzięki takiemu doborowi sprzętu, pacjent ma bezpośredni kontakt z ciałem konia, dzięki czemu może lepiej wyczuć jego ruchy, co sprzyja procesowi rehabilitacji. Podczas jazdy, terapeuta prosi o wykonywanie różnych ćwiczeń - dotykanie konia w konkretnych miejscach podczas jego ruchu i przyjmowanie określonych pozycji ciała przez pacjenta. Czasem do pasa przypięte są różne zabawki, które pomagają w przeprowadzaniu terapii. Gdy dziecko nie jest w stanie samodzielnie utrzymać siedzącej pozycji ciała (np. ze względu na chorobę podstawową) lub jest za małe, by samodzielnie siedzieć na zwierzęciu, również istnieje możliwość przeprowadzenia zajęć. W takim przypadku terapeuta siada na konia razem z Wychowankiem, stanowiąc dla niego podparcie i asekurację od tyłu.
